เรื่อง : โตมร ศุขปรีชา  คนตะวันตกมักจะค่อนขอดคนอังกฤษอยู่เสมอว่า สังคมอังกฤษนั้นเป็นสังคมที่ ‘หมกมุ่น’ อยู่กับชนชั้น เรื่องนี้ถ้าย้อนกลับมาดูสังคมไทย ก็จะพบว่าไม่แตกต่างกันสักเท่าไร นอกจากไม่แตกต่างกันแล้ว ดูเหมือนสังคมไทยจะหมกมุ่นกับเรื่องชนชั้นมากยิ่งกว่าด้วยซ้ำ แต่ในเวลาเดียวกัน เรามักบอกตัวเองและคนอื่นบ่อยๆ ว่า … เราไม่ได้ให้ความสำคัญกับชนชั้นมากเท่าไรนัก ในสงครามโลกครั้งที่สองนั้น คนที่ได้ชื่อว่าเป็นวีรบุรุษสงครามของอังกฤษ หนีไม่พ้น วินสตัน เชอร์ชิล ผู้โด่งดัง ในช่วงปลายสงครามโลกอย่างปี 1945 เมื่อมีการเลือกตั้งทั่วไปในอังกฤษ แทบทุกคนจึงคาดเดากันว่า พรรคอนุรักษนิยมของเชอร์ชิลจะต้องได้ชัยชนะแน่ๆ ครั้นผลไม่ออกมาดังนั้น จึงไม่แปลกเลยที่ในเช้าวันที่ 26 กรกฎาคม 1945 เชอร์ชิลจะเขียนบันทึกไว้ว่า เขาตื่นนอนขึ้นมาด้วยอาการเหมือน ‘ถูกแทงด้วยของแหลม จนเกือบรู้สึกได้ทางกาย’ เมื่อเขาพบว่าตัวเองและพรรคอนุรักษนิยมพ่ายแพ้การเลือกตั้งทั่วไป ในเวลานั้น น้อยคนนักจะคิดว่าเชอร์ชิลจะมีวันพ่ายแพ้ แม้กระทั่งผู้นำของฝ่ายตรงข้ามคือพรรคแรงงาน, หลายคนก็วิเคราะห์ว่าเชอร์ชิลต้องได้กลับมาแน่ๆ รวมไปถึงพวกนักธุรกิจ สื่อ และนักสังเกตการณ์จากต่างประเทศ ไล่ตั้งแต่วอชิงตันไปจนถึงมอสโก ทั้งนี้ก็เพราะเชอร์ชิลกำลังอยู่บนจุดสุดยอดของชัยชนะ เวลาเขาออก ‘บัญชร’ มาโบกมือให้กับประชาชนนั้น ประชาชนโห่ร้องต้อนรับเขายิ่งกว่ากษัตริย์และราชวงศ์เสียอีก ทั้งนี้ก็เพราะไม่เคยมีความสำเร็จทางทหารในประวัติศาสตร์อังกฤษครั้งใดยิ่งใหญ่เท่านี้มาก่อน แล้วเกิดอะไรขึ้น เชอร์ชิลถึงแพ้การเลือกตั้ง คำตอบที่หลายคนในสังคมอังกฤษตอนนั้นอาจนึกไม่ถึงก็คือ สังคมอังกฤษได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว! น่าทึ่งทีเดียว ที่สังคมอังกฤษในยุคนั้นเปลี่ยนแปลงไป […]Read More

เรื่อง : อภิชาติ กิตติเมธาวีนันท์ Lost of ‘Joy’ ในช่วงชีวิตคนเรามักมีสิ่งหนึ่งที่เราอยากให้อยู่กับเราเสมอ นั่นคือ ‘ความยินดี’ ใครบ้างอยากที่จะปฏิเสธความยินดีออกไปจากชีวิตคงไม่มี แต่ก็คงไม่บ่อยที่เหตุการณ์ในชีวิตจะพัดพา ‘ความยินดี’ มาหาเรา ผมเองครุ่นคิดกับคำคำนี้อยู่มากในตลอดปีที่ผ่านมา เพราะเรื่องราวในชีวิตประกอบกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ทำให้ผมทบทวนตนเองถึงความรู้สึกและความยินดีในใจเรา จนมาวันหนึ่งผมได้รับหนังสือเล่มหนึ่งจากมิตรสหายแดนไกลที่เขียนหน้าปกไว้ว่า ‘Joy’ The book of Joy ผมจำได้ว่าตลอดเดือนมิถุนายน เป็นช่วงที่ผมอ่านหนังสือเล่มนี้วนไปมาหลายครั้ง ด้วยความที่หนังสือมีการเขียนและถ่ายทอดผ่านประสบการณ์และบทสนทนาระหว่างองค์ดาไลลามะและอารค์บิชอปตูตู ซึ่งเป็นสหายสนิทที่ได้แลกเปลี่ยนเรื่องราวในชีวิตกันตลอดช่วงเวลาสั้น ๆ ที่เขาพบกัน หนังสือเล่มนี้แบ่งออกเป็นสามส่วน แน่นอนผมคงไม่ได้ตั้งใจจะรีวิวหนังสือเล่มนี้ แต่คงอดไม่ได้ที่จะเล่าบางส่วนบางตอนที่สัมผัสกับผมและทำให้ช่วงเวลาในชีวิตนั้นมีความหมาย ซึ่งความหมายนี้เองที่ผมอยากจะแบ่งปัน เพราะ ‘ความยินดี’  คือธรรมชาติของชีวิตเราแต่ละคน หนังสือเล่มนี้นั้น เริ่มต้นด้วยการเดินทางของเพื่อนรักสองคนคือองค์ดาไลลามะและอาร์คบิชอปตูตูที่ไม่ได้พบกันมานานหลายปี และกำลังจะมาพบกันในงานฉลองวันเกิดขององค์ดาไลลามะ โดยเรื่องราวนั้นได้ถูกบันทึกไว้โดย โดกราซ อับรามส์ ซึ่งได้รวบรวมและเขียนเป็นหนังสือเล่มนี้ขึ้น พวกเราคือสิ่งสร้างอันเปราะบาง ระหว่างที่อาร์คบิชอปและอับรามส์นั่งเครื่องบินไปยัง Dharamsala เพื่อไปเยือนองค์อาไลลามะ อาร์คบิชอปตูตูบอกว่า “พวกเราคือสิ่งสร้างอันเปราะบาง แต่จากความเปราะบางนี้เอง ที่ทำให้เราค้นพบความเป็นไปของความยินดีที่แท้จริง” อาร์คบิชอปได้พูดต่อว่า “ชีวิตแฝงไปด้วยความท้าทายและอุปสรรค และความกลัวนั้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ เหมือนกับความเจ็บปวดและการสูญเสียชีวิต ซึ่งการค้นพบความยินดีที่มากขึ้นนั้น […]Read More

One Day in Hong Kong รายงานการประท้วงในฮ่องกงที่ยืดเยื้อยาวนาน ไปดูกันว่า อะไรทำให้ผู้คนออกมาอยู่บนถนน และอะไรทำให้พวกเขาแข็งแกร่ง เรื่องและภาพ : โตมร ศุขปรีชา “Hong Kong is not China.” -ผู้ประท้วงคนหนึ่ง 1 ฝนตกหนัก – ผมสวมชุดสีดำ กางร่มสีดำ เดินไปกับเด็กหนุ่มสาวและชายหญิงวัยกลางคนที่ต่างก็ใส่สีดำ คนจำนวนมากมีหน้ากากคลุมปิดครึ่งหน้า แต่บางคนก็ใช้ผ้าบัฟคลุมจนเกือบหมด มองไม่เห็นอะไรเลยแม้กระทั่งนัยน์ตา เพราะมีแว่นกันแดดคลุมอยู่อีกชั้นหนึ่ง พวกเขาไม่ใช่ไม่กลัว – ผมบอกตัวเองอย่างนั้น ขณะที่เราเดินไปบนถนน Lower Albert ที่จะทอดคดเคี้ยวขึ้นไปสู่ที่ชุมนุมในสวนข้างบน ผมมากับ โจล อันเดรียส (Joel Andreas) เพื่อนอาจารย์ที่สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย จอห์นส์ ฮ็อปกินส์ ในบัลติมอร์  เรารู้จักกันตั้งแต่สมัยเขาเรียนปริญญาเอกที่แคลิฟอร์เนีย โชคดีมาก ที่โจลมาสอนอยู่ที่ Hong Kong University of Science and Technology หนึ่งเทอมพอดี และพอดีกับความหุนหันพลันแล่นของผมที่จะมาที่นี่ […]Read More

เรื่อง : โตมร ศุขปรีชา  ในราวทศวรรษเจ็ดศูนย์ โธมัส อัลเลน ซึ่งเป็นอาจารย์อยู่ที่สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเสตส์ หรือ MIT เคยศึกษาเรื่องหนึ่งที่ทำให้หลายคนช็อก – ว่ามันเป็นไปได้อย่างนั้นจริงหรือ อัลเลนเป็นนักวิชาการก็จริง แต่เขาไม่ได้นั่งอยู่บนหอคอยงาช้างและไม่แยแสโลก เพราะจริงๆ แล้ว เขาเคยทำงานอยู่กับบริษัทต่างๆ ด้วย เช่น โบอิ้ง รวมทั้งเคยเป็นทหารไปรบในสงครามเกาหลีอีกต่างหาก จนกระทั่งมาเรียนจบที่ MIT อัลเลนได้รับการว่าจ้างจากรัฐบาลให้ทำงานวิจัยเรื่องหนึ่ง งานที่ว่าก็คือการ ‘หา’ ว่า มีปัจจัยอะไรหรือเปล่าที่ทำให้บริษัทหนึ่งประสบความสำเร็จ ส่วนอีกบริษัทหนึ่งไม่ประสบความสำเร็จ เขาเริ่มต้นด้วยการหาบริษัทต่างๆ มาเปรียบเทียบกันแบบ ‘คู่แฝด’ บริษัทที่มีลักษณะเหมือนๆ กัน ประสบความสำเร็จเท่าๆ กัน แล้วก็แยกแยะออกมาว่า บริษัทพวกนั้นมีอะไรบ้างที่เหมือนกัน เช่นถ้าหากว่าเกิดปัญหาอย่างหนึ่งขึ้นมา อัลเลนจะดูว่าบริษัทเหล่านั้นแก้ปัญหาต่างๆ อย่าง ‘มีคุณภาพ’ มากน้อยแค่ไหน แล้วก็กลั่นกรองออกมาเป็นปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลต่อคุณภาพของความสำเร็จ คุณรู้ไหมว่า – อัลเลนค้นพบอะไร ? สิ่งที่เขาค้นพบนั้นมัน ‘ง่าย’ เอามากๆ แต่หลายคนอาจมองข้ามไป นั่นก็คือ ‘ความใกล้ชิด’ แรกทีเดียว อัลเลนก็ไม่เชื่อเรื่องนี้หรอกนะครับ […]Read More

เมื่อ ‘พวงสร้อย อักษรสว่าง’ ผู้กำกับหนังรุ่นใหม่ เจ้าของงานอย่าง ‘นคร-สวรรค์’ เขียนถึงหนังเกาหลีที่สั่นสะเทือนความเหลื่อมล้ำในสังคมไทย เรื่อง : พวงสร้อย อักษรสว่าง พรี ไวไพ – What’s on your mind? พระอาทิตย์ใกล้ตกดินของวันอาทิตย์ เราเดินออกมาตรงลานจอดชั้นห้า ชายแก่ถือไม้แบดมินตันนั่งอยู่บนม้านั่ง  แสงสาดเข้ามา เรานึกถึงซีนหนัง อยากกดชัตเตอร์เก็บไว้ แต่กลัวทำลายไพรเวซีมนุษย์ ภาพตัดไปชายหนุ่มในชุดยูนิฟอร์มพนักงานทำความสะอาดปล่อยมือจากไม้กวาด หยิบบุหรี่สูบ แม้แสงจะส่องถึงหน้า แต่ดันส่องลงมาไม่ถึงป้ายห้ามสูบบุหรี่ ชายแก่ลุกขึ้นเมื่อเห็นหญิงวัยกลางคนพร้อมถุงช๊อปปิ้งหลากยี่ห้อมุ่งตรงมาทางเขา เราได้ยินไม่ชัดนักว่าพวกเขาพูดอะไร พลางเดินไปเปิดประตูรถเบ๊นซ์สักรุ่น  ควันรถเบ๊นซ์ถูกปล่อยออกมา ปะทะควันบุหรี่จากชายหนุ่มยูนิฟอร์มพนักงานทำความสะอาด วิวตรงหน้าช่างน่าโรแมนติไซซ์ถึงโมงยามความหวานหอมช่วงพระอาทิตย์ตกดิน  มองลงไป ไม่มีแล้วแสงชมพู มีแต่มนุษย์มอเตอร์ไซค์ ไฟคนข้าม พนักงานโบกรถ  แม่บ้าน คนเดินถนน เข้ารูนั้น ออกรูนี้ตามตรอกซอกซอย เหมือนแมลงตัวเล็กๆ เรายืนมองคน ‘ชั้นล่าง’ มาตรวัดในรูปแบบของจำนวนชั้น  ชั้นที่วันอาทิตย์คน ‘ชั้นห้า’ มีโอกาสกำเงิน 240 บาท เข้ามาดูหนังภาพยนตร์แปะโลโก้ Palm […]Read More

ในละครถ้าเห็นนางเอกอาเจียนหลังจากพลาดท่าเสียทีให้พระเอก นั่นหมายความว่าเธอท้องแน่นอน เพราะอาการคลื่นไส้ อาเจียน วิงเวียนศีรษะ ที่เรียกว่า ‘อาการแพ้ท้อง’ นั้น มักเกิดขึ้นกับคุณแม่ที่เริ่มตั้งครรภ์ช่วงไตรมาสแรก โดยจะมีอาการรุนแรงมากน้อยต่างกัน แต่ก็เป็นอาการปกติที่เกิดขึ้นได้ ในละครถ้าเห็นนางเอกอาเจียนหลังจากพลาดท่าเสียทีให้พระเอก นั่นหมายความว่าเธอท้องแน่นอน เพราะอาการคลื่นไส้ อาเจียน วิงเวียนศีรษะ ที่เรียกว่า ‘อาการแพ้ท้อง’ นั้น มักเกิดขึ้นกับคุณแม่ที่เริ่มตั้งครรภ์ช่วงไตรมาสแรก โดยจะมีอาการรุนแรงมากน้อยต่างกัน แต่ก็เป็นอาการปกติที่เกิดขึ้นได้ แต่อาการหนึ่งที่ดูไม่ใช่เรื่องปกติ แต่ก็เกิดขึ้นได้เช่นกัน นั่นคือ ‘อาการแพ้ท้องแทนเมีย’ ที่เกิดขึ้นในว่าที่คุณพ่อหลายคน ถ้าเป็นคนโบราณก็จะถือว่าผู้ชายที่แพ้ท้องแทนเมียนั้นเป็นคนรักเมียมาก ได้ความดีความชอบไปอีก แต่ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่ารักมากจริงหรือเปล่า เช่นเดียวกับที่ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าอาการแพ้ท้องแทนเมียนี้แท้จริงแล้วเกิดจากอะไรกันแน่ อาการแพ้ท้องแทนเมีย ภาษาทางการแพทย์เรียกว่า เคาเว็ด ซินโดรม (Couvade Syndrome) ยังไม่มีสามารถระบุสาเหตุได้อย่างแน่ชัด หากเชื่อว่าเป็นอาการที่เกิดจากจิตใจของว่าที่คุณพ่อ โดยนักวิจัยพบว่าสาเหตุเกิดจากการที่คุณพ่อเริ่มวิตกกังวล บวกกับมีความตื่นเต้นที่กำลังจะมีลูกน้อย รวมถึงมีความห่วงใยต่อภรรยา จึงทำให้ฮอร์โมนเอสโทรเจน (Estrogen) หรือฮอร์โมนเพศหญิงในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ส่งผลให้คุณพ่อมีอาการแพ้ท้องเหมือนภรรยาได้ เช่น อยากทานของเปรี้ยว คลื่นไส้ และอาเจียน นอกจากนี้ ก็ยังมีอาการที่เชื่อได้ว่าเป็นผลมาจากภรรยา เช่น ว่าที่คุณพ่ออาจจะมีอารมณ์ไม่คงที่ ก็เพราะว่าในช่วงตั้งครรภ์ผู้หญิงจะมีอารมณ์แปรปรวน […]Read More

เขตชุมชนนูซาไม่เพียงแต่ประกาศภาวะฉุกเฉินเท่านั้น แต่ยังมีการทำการสำรวจว่ามีพื้นที่ชายฝั่งทะเลใดบ้างที่มีความเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และมีที่ดินที่มีมูลค่าสูงแปลงไหนบ้างที่อาจเสี่ยงต่อการเกิดน้ำท่วมในอนาคต ซึ่งก็พบว่ามีบ้านหลายหมื่นหลังที่อยู่ในความเสี่ยง Reason to Read เขตชุมชนนูซาไม่เพียงแต่ประกาศภาวะฉุกเฉินเท่านั้น แต่ยังมีการทำการสำรวจว่ามีพื้นที่ชายฝั่งทะเลใดบ้างที่มีความเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และมีที่ดินที่มีมูลค่าสูงแปลงไหนบ้างที่อาจเสี่ยงต่อการเกิดน้ำท่วมในอนาคต ซึ่งก็พบว่ามีบ้านหลายหมื่นหลังที่อยู่ในความเสี่ยง ตัวเลขล่าสุดจากกระทรวงสิ่งแวดล้อมของออสเตรเลีย แจ้งเตือนระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น 1.1 เมตร ซึ่งถือว่าอยู่ในระดับที่สูงและอาจสร้างความเสียหายต่อประเทศได้มากถึง 2.26 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ ในช่วงปลายศตวรรษนี้ ภัยคุกคามของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นสิ่งที่ทั่วโลกต่างแสดงความกังวล เช่นเดียวกับในประเทศออสเตรเลีย ที่เรื่องนี้ถูกยกให้เป็น Top Issue ในช่วงการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา และเมื่อช่วงกลางเดือนนี้เขตชุมชนนูซา (Noosa) ทางตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย ก็เป็นหนึ่งใน 888 พื้นที่ทั่วโลกที่ได้ประกาศภาวะฉุกเฉินด้านสภาพอากาศอย่างเป็นทางการ แต่ที่น่าสนใจกว่าพื้นที่อื่นๆ ก็คือการที่เขตชุมชนนูซาไม่เพียงแต่ประกาศภาวะฉุกเฉินเท่านั้น แต่ยังมีการทำการสำรวจว่ามีพื้นที่ชายฝั่งทะเลใดบ้างที่มีความเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และมีที่ดินที่มีมูลค่าสูงแปลงไหนบ้างที่อาจเสี่ยงต่อการเกิดน้ำท่วมในอนาคต ซึ่งก็พบว่ามีบ้านหลายหมื่นหลังที่อยู่ในความเสี่ยง ตัวเลขล่าสุดจากกระทรวงสิ่งแวดล้อมของออสเตรเลีย แจ้งเตือนระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น 1.1 เมตร ซึ่งถือว่าอยู่นระดับที่สูงและอาจสร้างความเสียหายต่อประเทศได้มากถึง 2.26 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ ในช่วงปลายศตวรรษนี้ และหากมูลค่าความเสียหายเป็นไปตามที่คาดการณ์ หมายความว่ามีบ้าน 68,000 หลังในรัฐควีนส์แลนด์และจำนวนเดียวกันในรัฐนิวเซาท์เวลส์ที่อยู่ในความเสี่ยงที่จะได้รับความเสียหาย ส่วนในรัฐวิกตอเรียและรัฐเซาท์ออสเตรเลียจะมีบ้านกลุ่มเสี่ยงมากถึง 48,000 หลัง รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลียมากกว่า 30,000 หลัง […]Read More