พงศ์ภัทร จีรังพิทักษ์กุล กรรมการผู้จัดการ บริษัท มีคอนซัลติ้งกรุ๊ป จํากัด และผู้บริหารกลุ่มบริษัทในเครือมีกรุ๊ป ในการเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตนั้น ต่างคน ก็ต่างรูปแบบ หลากหลายวิธีการและเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา แต่สำหรับผม รสสัมผัสของพรายฟองเบียร์ กลับเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ใช่เพราะเสพติดจนเมามาย แต่เป็นไปด้วยความจำเป็นทางการงาน แต่นอกเหนือจากนั้น มันยังได้ให้บทเรียนที่ล้ำค่าต่างๆ ตั้งแต่แรกดื่ม จนถึงปัจจุบัน ที่อยากจะนำมาเสนอให้ได้ทราบกัน จากความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริง ทักษะแรก มิตรภาพ ยังจำครั้งแรกของการลองดื่มเบียร์กันได้หรือเปล่าครับ สำหรับผมมันเลือนลางมากแล้ว แต่จำได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่เริ่มชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย จริงๆ กิจกรรมสานสัมพันธ์ในรั้วมหาวิทยาลัยส่วนใหญ่จะเป็นเครื่องดื่มประเภทเหล้ามากกว่าเบียร์ ซึ่งอาจจะด้วยความที่มีค่าใช้จ่ายน้อยกว่าหรือทำให้เมาได้เร็วกว่า แต่ในช่วงปีแรกของชีวิตเด็กมหา”ลัย ผมก็ยังโชคดีที่ได้มีโอกาสทดลองดื่มเบียร์บ้าง ในสมัยนั้นมีหลักๆ อยู่แค่ค่ายเดียว เพราะอีกค่ายเขาทำแต่เหล้าสีเหล้าขาวเป็นหลักอยู่ ในความทรงจำลางๆ ผมจำได้ว่าก็พอดื่มได้ ไม่ได้รู้สึกว่ารสชาติของเครื่องดื่มชนิดนี้มันขม แต่ก็ไม่ได้ดื่มมากมายเท่าไหร่ยกเว้นในโอกาสพิเศษ เช่น ไปร่วมงานอะไรบางอย่าง หรือ ช่วงอกหัก ไม่ว่าจะเป็นหักเราเองหรือเพื่อนเราหักก็ตาม ก็ทำให้ดื่มจนเมามายกันได้ทั้งกลุ่มชนิดไม่มีข้อยกเว้น ช่วงแรกผมคิดว่าเบียร์เป็นเครื่องดื่มที่ดื่มง่าย ไม่มีขั้นตอนพิธีรีตองเยอะ แค่เปิดขวดรินใส่แก้วเติมน้ำแข็งก็ดื่มได้เลย หรือถ้าเป็นเบียร์กระป๋องก็ไม่ต้องการแก้วด้วยซ้ำ พอเริ่มกรึ่มๆกัน หลายๆเรื่องที่ไม่ค่อยอยากเล่าก็พูดกันออกมาง่ายขึ้นเยอะ เบียร์จึงเป็นเครื่องมือสร้างมิตรภาพในเวลาอันรวดเร็วในช่วงชีวิตนั้น ทักษะที่สอง เติมเต็มช่องว่างระหว่างวัย แต่ที่จำได้ชัดในความทรงจำคือครั้งแรกที่ขอดื่มเบียร์กับพ่อ […]Read More
