ช่วงนี้มีข่าวธุรกิจขายตรงรายใหญ่กำลังมีประเด็นเรื่องการหลอกลวง มีผู้เสียหายนับหมื่นคน คิดเป็นมูลค่าหลายล้านบาท แม้เรื่องราวจะอยู่ในระหว่างการสืบสวนและหาข้อสรุป แต่สิ่งนี้ ก็ทำให้นึกถึงสมัยที่ผู้เขียนเคยไปวุ่นวายทำธุรกิจประเภทนี้ด้วยตัวเองเป็นเวลาหนึ่งปีไปไม่ได้ เมื่อประมาณสิบกว่าปีก่อน ในตอนที่ผู้เขียนสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยใหม่ๆ แม้ว่าจะทำงานมาตั้งแต่อายุ 19 ปี แต่ก็ยังไม่ได้มีงานที่มีรายได้ที่คงที่ เป็นเพียงอาชีพนักเขียน Freelance ตามหน้าหนังสือ และอยู่ในสภาวะที่ส่งใบสมัครไปตามแหล่งงานต่างๆ อย่างไม่ค่อยจะมีความหวังมากนัก ในตอนนั้นเอง ที่คนรู้จักของผู้เขียน ได้แวะเวียนเข้ามา และแนะนำให้รู้จัก ‘ธุรกิจขายตรง’ … โดยประสบการณ์ตอนนั้น ผู้เขียนก็พอรู้เกี่ยวกับกระบวนการและวิธีในการชักชวนคนให้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายอยู่บ้าง (เคยเจอคนมาสาธิตสินค้า พูดจาหว่านล้อม) แต่ก็ปฏิเสธไปทั้งหมด แต่ในครั้งนั้น เนื่องด้วยเป็นคนรู้จักที่สนิทสนมกัน จึงยากจะปฏิเสธ และลองซื้อสินค้า และสัญญาว่าจะไปลองฟัง ‘สัมมนา’ อะไรที่ว่านั่นสักที การสัมมนาใหญ่ในห้องโถงของโรงแรม เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดจนยากจะอธิบายได้ มันดูปลุกเร้า มันเต็มไปด้วยเสียงปรบมือ คำพูดให้กำลังใจ และการเน้นย้ำว่าธุรกิจตัวนี้ ‘ง่าย’ แค่ไหน ในการที่จะมีรายได้ระดับพลิกชีวิต มี ‘ผู้สำเร็จ’ ในธุรกิจเดินขึ้นเวทีเพื่อบอกเล่าเรื่องราวความเป็นมาอย่างล้นหลาม ก่อนที่จะจบด้วยการนั่ง ‘After Discussion’ ที่ผู้เขียนก็รู้สึกตะขิดตะขวงใจ และจบด้วยการสมัครเป็น ‘สมาชิกในสาย’ แบบขอไปที จากครั้งนั้นเอง […]Read More
