7 ปีฟอร์มผียังวนลูป เหมือน ‘ผีบังตา’ ไม่ให้หลุดพ้นบ่วงกรรม!
เรื่อง: สันทัด โพธิสา
วันนี้ใครโดนล้อยกมือขึ้น?!
เอาเถอะ จะถูกล้อเรื่องผลบอล ‘แดงเดือด’ ลิเวอร์พูล vs แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด บ้าง ก็ถือซะว่าเป็นสีสันชีวิต
สำหรับสาวกแฟนผีแดง-แมนฯ ยูฯ แล้ว ผลแพ้คู่ปรับตลอดกาลอย่างลิเวอร์พูล มันยังพอกัดกรามเบาๆ พอรับได้ ทว่า เรื่องฟอร์มการเล่นของเหล่าขุนพลอสูรแดงพันธุ์ใหม่นี่สิครับ อยากจับไปยัดโถส้วมและกดชักโครกทิ้งให้หมดทั้งทีม!
กว่า 7 ปีมาแล้ว หลังจากการจากไปของพ่อใหญ่-เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน นับตั้งแต่ฤดูกาล 2012-2013 ผลงานในสนามของนักเตะแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ช่างเหมือนถูกผีบังตา อธิบายคนถูกผีบังตานิดนึงแล้วกันครับ, เป็นอาการของคนที่พยายามจะมองหาทาง แต่ทำยังไงก็มองไม่เห็น ชีวิตวนๆ เหมือนหาทางออก (ดีๆ) ไม่เจอ
นี่เป็นอาการผีบังตาทีมปีศาจแดงแมนฯ ยูฯ อยู่ในเวลานี้ ไม่ได้กล่าวเกินจริงเกินไป ลองไล่ย้อนเวลากลับไป นับจากที่ป๋าเฟอร์กี้ลงจากบัลลังก์ผู้จัดการทีม เดวิด มอยส์ คือผู้ที่เข้ามาสานต่อ จากทีมเดิมปีก่อนที่เพิ่งคว้าแชมป์ ฟอร์มกับออกทะเลอ่าวไทยซะอย่างนั้น หลังจากนั้นก็เป็นคิวของ อาจารย์หลุยส์ ฟาน กัล ระยะเวลา 2 ปีที่ทำทีม ก็วนๆ เวียนๆ เน้นส่งบอลกลับหลัง แฟนบอลก็ได้นั่งหาวอยู่หน้าจอตาปริบๆ จนกระทั่งการมาของ โชเซ่ มูรินโญ่ แรกๆ ก็ดูเหมือนจะดี อ้าว! ไปๆ มาๆ ทรงบอลเหมือนพาลูกทีมไปนั่งรถบัสหวานเย็นของบขส. กล่าวคือ เน้นเกมรับแน่นเหนียว แฟนๆ ไม่ถูกใจเพราะไม่ตรงกับดีเอ็นเอผีแดง ที่ต้องเดินหน้าแล้วฆ่ามัน!
ล่าสุดกับการมาถึงของบุรุษที่ (คิดว่า) จะมีดีเอ็นเอความเป็นผีแดง นั่นคือ โอเล่ กุนนาร์ โซลชา ไปจับเอาอดีตนักเตะแมนฯ ยูฯ มาเป็นเฮดโค้ชซะเลย อย่างน้อยก็ต้องรู้จิตรู้ใจ ดูสไตล์ รู้ดีเอ็นเอของสโมสรบ้างล่ะ ทว่า เกือบ 1 ปีที่ผ่านมา ผีแดงก็ยัง ‘ลุ่มๆ ดอนๆ’ เหมือนเดิม!
วนกลับมาตั้งคำถามว่า อะไรคือผีบังตา(ผีแดง)? ตลอด 7 ปีที่ผ่านมา มันคือ มายาคติ เรื่องมายาคติที่คิดว่าสโมสรแห่งนี้ (ยัง) ยิ่งใหญ่ ความคิดเหล่านี้ฝังอยู่ในตัวนักเตะรุ่นใหม่ๆ แทบทุกคน ‘ฉันอยู่แมนฯ ยูฯ’ ‘ฉันอยู่ทีมใหญ่’ ‘ฉันคือตำนาน’ ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้ มันสะท้อนไปสู่ภาษากายในสนาม นักเตะมีความกระตือรือร้นน้อย เวลาเล่นไม่ได้ดั่งใจ หรือโดนคู่แข่งบดขยี้ มักจะแสดงอาการไม่เอาขึ้นมาดื้อๆ อย่างนั้นเลย
เรื่องต่อมา ผียังบังตาให้ทีมเลือกนักเตะที่ ‘ไม่ใช่แมนฯ ยูฯ สไตล์’ มารวมตัวกันมากเกิน มากจนแก่นแกนทีมบิดเบี้ยวไปจากเดิมอย่างมากมาย ถามว่าอะไรคือ แมนฯ ยูฯ สไตล์? เล่นบอลรวดเร็ว ใช้โอกาสไม่เปลือง ไม่ซับซ้อน ไม่ท่าเยอะ ไม่ต้องทำชิ่งสั้นๆ หน้ากรอบเขตโทษ ไม่มีทริคช็อตบ้าๆ บอๆ ไม่วิ่งพล่านโดยไร้ประโยชน์ ไม่กลัวใคร และสำคัญที่สุด ต้องเกลียดการพ่ายแพ้!
เขียนถึงตรงนี้ อาจมีเสียงสบถในใจ แล้วจะไปหานักเตะตรงสเป็กที่ว่านี้ที่ไหน(วะ!)? ตอบตรงนี้ ขนาดลิเวอร์พูลยังคลำหา ‘นักเตะที่ใช่ & ผู้จัดการที่ใช่’ ร่วม 30 ปี แล้วแมนฯ ยูฯ ผ่านมาแค่ 7 ปี หากเป็นคู่รักคู่แค้นกันจริง ก็ต้องรอไปอีก 23 ปีโน่น จะได้สมน้ำสมเนื้อ (อิอิ) แต่ถ้ารอไม่ไหว ใจไม่หินขนาดนั้น อยากให้ผีที่เคยบังตาหายไปเร็วๆ ก็คงต้อง ‘เลือกคนที่ใช่’
ของมันต้องใช้เวลา แฟนผีแดงทุกคนทราบดี แต่สัญญาณดีๆ จากทีมก็ต้องมี จะให้รอเปล่าๆ ปลี้ๆ ไร้แก่นสาร สุดท้าย คนช้ำคือเรา (หมายถึงแฟนผีนี่แหละ) เอาเป็นว่า จากนี้ไป ตัวไหนสร้างได้ สร้าง ตัวไหนไม่ไหว ตัดใจอย่าฝืน ขายโลด ไม่ต้องไปมองหานักเตะประเภทเวิล์ดคลาส กว่าจะซื้อได้ นักข่าวเขียนข่าวรายงานจนลูกโต
แต่ไหนแต่ไรมา สโมสรสร้างนักเตะเอง หรือถ้าซื้อ ก็ซื้อจากทีมในลีกทั้งนั้น ขอคาแรกเตอร์ชัดๆ ไม่ต้องเก่ง เทคนิคเลิศเลอแพรวพราว อันนั้นให้ไปถ่ายคลิปทริคช็อตลงยูทูบ ไม่ต้องมาเตะบอลในสนามก็ได้ และที่สำคัญ ต้องประสานใจ เล่นให้เหมือนอยู่ทีมเดียวกัน ซ้อมสนามเดียวกัน ขอแค่นั้นล่ะพ่อเจ้าประคุณรุนช่อง!
30 ปียังรอได้, แต่เรื่องมันคงไม่เลยเถิดไปขนาดนั้นหรอก ว่าไหม?
