พงศ์จักร พิษฐานพร : ก้าวที่ละสเต็ปไปตามจังหวะชีวิต “นักดนตรี นักออกแบบ สู่การสร้างสรรค์คน”
คงไม่มีใครที่ไม่รู้จัก ไอดอลเกิร์ลกรุ๊ป ที่มีชื่อว่า BNK48 ที่เข้ามาเปิดตัวในประเทศไทยเมือ 4 ปีที่แล้ว และประสบความสำเร็จได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม มีแฟนคลับคอยติดตามสนับสนุนมากมายทั่วประเทศ
สมาชิกของBNK48 เกิดจากการสนับสนุน เด็กสาวธรรมดาที่มีความฝัน ความมุ่งมั่นที่พยายามจะเป็นไอดอล ด้วยการฝึกฝน เรียนรู้ ในเรื่องของการร้อง การเต้น และการแสดง เพื่อให้ได้เป็นไอดอลดังที่ฝันไว้ แม้ว่าต้องพบเจออุปสรรคมากมายที่ต้องก้าวข้ามไปให้ได้
และใครก็ตามที่รูจักBNK48 ต้องย่อมรู้จัก เพลงคุกกี้เสี่ยงทาย ซึ่งนับว่าคือเพลงที่ทำให้ชื่อเกิร์ลกรุ๊ปกลุ่มนี้ได้รับการยอมรับและความนิยมเป็นอย่างมากมาจนถึงทุกวันนี้
แต่ใครจะรู้ว่าหนึ่งในผู้ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ ความโด่งดัง ความนิยม ของ BNK48 มีผู้ชายที่ชื่อว่า พงศ์จักร พิษฐานพร หรือ ครูเอ๊ะ คุณครูใหญ่, Thai Music Director BNK48 และ CGM48 ที่หลายคนคุ้นหน้าคุ้นตาเขามายาวนาน ในฐานะของ สมาชิกวงละอองฟอง นักออกแบบดนตรีสีสวย ที่สร้างผลงานเพลงที่มอบพลังบวก และ ความสุขให้กับแฟน ๆ ยาวนานมากว่า 25 ปี ในฐานะหัวหน้าวง นักร้อง และ มือเบส ร่วมถึงการเป็นอินทีเรียร์ดีไซน์ฝีมือเยี่ยม มีผลงานออกแบบที่สวยงาม และอีกหลากหลายสิ่งที่เขาได้ลงมือทำด้วยความรักและตั้งใจอย่างมีสเต็ปในการก้าวไปตามจังหวะของชีวิต
และล่าสุดยังได้มีโอกาสร่วมทำวงดูโอ้ ที่มีชื่อว่า San Q Band ในโปรเจ็ค “คิวชู แล้วพรุ่งนี้เราคงจะรู้กัน” กับ แดน วรเวช ดานุวงศ์ ซึ่งเป็น ภาพยนตร์ และ ซีรี่ส์ซึ่งต้องใช้ความพยายาม ความอดทนอย่างสูง โดยได้ทำเพลงขึ้นมาเป็น ซีดี พร้อมแบกกีตาร์ เดินทางไปยัง เกาะคิวชู เพื่อไปเล่นดนตรี Street Singer ตามที่สาธารณะเพื่อขาย เพลง หารายได้ในการใช้ชีวิตรวมถึง ทำงานตามที่ต่าง ๆ แลกที่พัก บนเกาะคิวชุ ประเทศญี่ปุ่น เป็นเวลา 30 วัน เพื่อทำความตั้งใจให้สำเร็จ และ มุ่งมั่นอย่างมากในการที่จะใช้ชีวิตให้ได้ในเกาะคิวชู
ซึ่งเมื่อเร็วๆ นี้เขายังได้รับคัดเลือกเป็นต้นแบบเยาวชนคนสร้างชาติประจำปี 2564 สาขา ผู้สร้างสรรค์พัฒนาส่งเสริมกิจกรรมเด็กแลเยาวชน ภายใต้โครงการ “เยาวชนคิดดี ทำดี มีคุณธรรม ส่งเสริมศาสนา และสร้างสรรปัญญา พัฒนาสังคม” ซึ่งจัดตั้งขึ้น โดย ความร่วมมือของ กระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ และ สภาองค์กรเยาวชนคนสร้างชาติ อีกด้วย
ทั้งหมดที่ GM Live ได้กล่าวมาเป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของชีวิตผู้ชายที่ชื่อ พงศ์จักร พิษฐานพร และยังไม่สายที่จะมาทำความรู้จักเขาให้มากขึ้น แล้วคุณจะรู้ว่า แต่ละก้าวของการเป็น “นักดนตรี นักออกแบบ สู่การสร้างสรรค์คน” ของครูเอ๊ะ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เป็นเพราะความมุ่งมั่น ตั้งใจ ของเขาจริงๆ
ลดน้ำหนัก …ก้าวแรกในสเต็ปชีวิตที่ความมุ่งมั่น
“ก่อนอื่นผมขอขอบคุณทุก ๆ โอกาส ที่ ทำให้ผมมีวันนั้น ในทุก ๆ ส่วน ไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อ คุณแม่ ครอบครัว ของผม คนรอบข้าง เพื่อน ๆ และผู้ที่คอยสนับสนุน อุปถัมย์ผมให้ได้รับโอกาส ต่าง ๆ มากมาย และได้ลงมือทำอย่างเต็มที่ ” ครูเอ๊ะ กล่าวเล่าย้อนหลังถึงก้าวสำคัญซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้มีวันนี้
ผมเป็นคนที่มีพลังงานและความฝัน ความไฮเปอร์ ที่อยากจะทำอะไรที่ตนเองชอบและหลงใหล แม้ว่าจะยากเย็น ลำบาก และมีอุปสรรคมากมายมหาศาลเพียงใดก็จะฝ่าฝันทำให้สำเร็จในที่สุด ซึ่งในระหว่างที่ผมทำอาจเกิดปัญหามากมาย ทำให้ท้อใจ เหนื่อย และไม่สนุก แต่เมื่อนึกถึงเป้าหมายที่รออยู่ข้างหน้า คือเรื่องที่ท้ายสำหรับผมมาก และเมื่อได้ลงมือทำในทุกๆ วัน ก็มีความสุข สนุกไปกับมันแบบไม่เบื่อหรือไม่คิดที่จะหยุดเลย
ตอนเป็นเด็ก ๆ ผมเป็นคนเรียนหนังไม่ดีเอาซะเลย ไม่เอาใจใส่ หรือสนใจเรื่องเรียนมากนัก เน้นไปทำกิจกรรมที่ชอบมากกว่า แต่ก็ผ่านและจบมาได้ โดยเฉพาะช่วงมัธยม เป็นช่วงวัยรุ่นก็มีความสนุก มีจินตนาการมากมาย สนุกกับเพื่อน มองหาเรียนรู้สิ่งรอบข้างตลอดเวลา แต่ก็รับผิดชอบเรียนจบมาได้ และเมื่อเข้ามหาวิทยาลัย ตอนจบก็ทำเกรดค่อนข้างเป็นที่น่าพอใจของผู้ปกครอง 555
ช่วงนั้นมีความท้าทายแรกที่เจอกับชีวิตคือ น้ำหนัก ซึ่งอยู่ประมาณ 90 กิโลกรัม เพื่อนๆ เรียก พงอู๊ด 5555 .. จึงเริ่มรู้สึกว่าอยากให้ตัวเองผอมลง ก็เลยตั้งใจลดความอ้วนก็ลดลงมาได้ 20 กิโลกรับช่วงที่จบมัธยม ซึ่งเป็นเรืองแรกที่พิสูจน์ให้ผมเห็นว่า ถ้าตั้งใจทำอะไรแล้วผมจะทำให้สำเร็จ
นักดนตรี… ก้าวต่อมาตามความฝัน
จากนั้น เรื่องของดนตรี เป็นความชอบของผมมาตั้งแต่เด็กๆ เลย เพราะคุณแม่เป็นนักร้อง ได้ยินได้ฟังท่านร้องเพลงมาตั้งแต่อยู่ในท้อง เรียกว่าเป็นความขอบในสายเลือดครับ เมื่อมีโอกาสก็จะไปหาเรียนดนตรี เริ่มจากดนตรีไทย กีตาร์คลาสสิค เรียนร้องเพลง เรียนเครื่องดนตรี อื่น ๆ มากมาย และทำวงดนตรีกับเพื่อนๆ เมื่อตอนสมัยเรียนมัธยม ในยุค ’90 ซึ่งขอบอกเลยว่าคุณพ่อไม่ได้ห้ามและสนับสนุนอีกด้วย ท่านเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ ที่อบรมสั่งสอนผมและให้ผมได้ทำในสิ่งที่รักมากกว่าที่จะบังคับ หรือให้ผมไปทำในสิ่งที่ไม่ชอบหรือไม่ได้สนใจ
ตอนทำวงกับเพื่อนๆ ก็ไปเล่นดนตรีตามร้านอาหาร ผับ อยูาหลายปีนะครับ บางร้านก็เล่นอยู่นาน บางร้านก็ไม่นาน ว่ากันไปตามวาระ แต่ก็เกิดความรู้สึกว่า ดนตรี นี่กำให้เรามีชีวิตมาก ๆ สนุก และยังได้ปลดปล่อยจินตนาการอีกมากมาย
หลังจากชีวิตช่วงมัธยมผ่านไป เข้ามหาวิทยาลัย ก็ทำวงดนตรีอีก ไปสมัครชมรมดนตรี เข้าไปทำกิจกรรมประกวดดนตรีมากมาย จนได้รับรางวัลรองชนะเลิศอันดับที่ 2จากการประกวด ดนตรีระดับประเทศในยคนั้น โครงการ Coke Music Award เมื่อปี 1990 และนี่คือจุดที่ทำให้ผมรู้สึกว่า ถ้าได้ทำสิ่งนี้จะทำให้ผมเดินก้าวข้างหน้าตามความฝันของตนเองได้
อินทีเรียร์ดีไซน์ .ก้าวสู่เส้นทางทำงานด้านการออกแบบพัฒนาความคิด
เมื่อจบมหาวิทยาลัย ผมก็ได้มีโอกาสทำงานด้านการออกแบบภายใน ออกแบบสถาปัตยกรรม โดยบริษัทขึ้นมา รับงานออกแบบหลายโครงการ หลายสเกล ซึ่งงานออกแบบเป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมได้สร้างจินตนาการที่เกิดจากความต้องการของลูกค้า ซึ่งเขาต้องการได้ในสิ่งที่ตั้งใจและวาดภาพไว้ในหัว โดยผมต้องนำสิ่งเหล่านั้นมารวมกัน และสร้างงานขึ้นมาเพื่อให้เป็นไปอย่างที่ลูกค้าต้องการ จากสิ่งที่จับต้องไม่ได้มาสู่ภาพลักษณ์ที่ชัดเจนจับต้องได้และใช้งานได้จริง
หลักการทำงานของผมในด้านการออกแบบๆ ผมจะรับฟังแล้วนำมาคิด พัฒนา ต่อจากสิ่งที่ลูกค้าต้องการ และ เมื่อเข้าใจในความต้องการแล้ว ก็นำมาต่อยอด พัฒนางานออกแบบ และสร้างขึ้นมาให้ตรงกับสิ่งที่ผมนำมาร่วมกันให้เป็นไปตามความฝัน ความต้องการและเป้าหมายของงานให้ได้สมบูรณ์ที่สุด
สำหรับมุมของผมซึ่งอยู่ในฐานะนักออกแบบนั้น คิดว่าการออกแบบที่ดี ใช้หลักการ หรือวิธีคิดในการทำงานนั้น แทบจะไม่ต่างจากการที่เราพัฒนาความคิดของเรา และอื่นๆ ซึ่งสามารถจำแล้วนำวิธีคิดและการทำงานเหล่านี้ ไปปรับประยุกต์ใช้ในการทำงานด้านอื่นๆ ได้ด้วยครับ
สร้างสรรค์คน….ก้าวแห่งการหลอมรวมสู่ความภาคภูมิใจ
เรื่องของการพัฒนาสร้างสรรค์มนุษย์ เป็นงานพี่ผมชอบและตั้งใจทำเป็นอย่างมาก เหมือนได้ทำงาน ผ่านเรื่องราว ประสบการณ์มาในด้านการต่อสู้ ความพยายาม เดินทางตามความฝัน และไขว่คว้าเป้าหมายของชีวิตมาโดยตลอด ทุกครั้งที่ได้ทำในสิ่งที่รัก พลังมันก็ไม่เคยที่จะหมดไป ถึงแม้ว่าจะเจอปัญหา อุปสรรคมากมายเพียงใด สนุกกับมัน และ ผลที่ออกมาจะเป็นอย่างไร คือโบนัสของชีวิต สิ่งเหล่านี้ผมได้รวบรวมเป็นประสบการณ์ที่นำมาใช้ในการถ่ายทอด ให้กับ เมมเบอร์ BNK48 ตั้งแต่วันแรกที่ได้เริ่มทำงานในบทบาทของครูเอ๊ะ
ช่วงแรกๆ ผมบอกกับเด็กๆ ว่า ผมไม่ใช่ ครู เพราะ คำนี้มีคุณค่ายิ่งที่จะเป็นผู้สอน อบรม และให้คำแนะนำในองค์ความรู้ ความสามารถ และการพัฒนาศัยภาพของคน แต่สิ่งที่ผมคิดเสมอในการทำหน้าที่นี้คือ จะพยายามให้ เด็กๆ ได้เห็น ได้เข้าใจถึงความต้องการ ความฝัน เป้าหมายของตัวเอง และถ้าจะประสบความสำเร็จในสิ่งที่ตั้งใจไว้นั้นต้องทำอย่างไร และที่ตรงนั้นสามาถเห็นมันชัดหรือไม่ ซึ่งเปรียบเสมือนการออกแบบ ซึ่งผมวาดภาพไว้ในหัวแล้วงานที่เสร็จออกมาจะเป็นอย่างไร จากนั้นก็เริ่มลงมือสเก็ต เขียนแบบ พัฒนางานแบบ ใส่รายละเอียดในหลายจุด จนตรวจสอบให้แน่ใจว่าแบบที่จินตนาการไว้นั้นชัดเจนและตรงตามความต้องการหรือไม่ จากนั้นก็เริ่มลงมือทำให้เป็นไปตามแบบที่ได้เขียนไว้หรือไม่
ระหว่างทาง การดำเนินการก่อสร้าง ก็เปรียบเสมือน ชีวิตจริงที่ต้องดำเนินไป พบเจอเรื่องราวต่างๆ ทั้งอุปสรรค ปัญหา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดี เรื่องร้าย หรือแม้กระทั่ง การต่อสู้กับความพยายาม ความตั้งใจในการก้าวข้ามผ่านปัญหานั้น ๆ
เคล็ดลับที่ผมนำไปใช้เสมอในการสอนเมมเบอร์คือ เมื่อเห็นปลายทางที่ชัดเจนแล้ว ระหว่างทางที่ต่อสู้และพยามยามฝ่าฟันอุปสรรคอยู่นั้น อาจจะทำให้เหนื่อย ท้อ หรือหมดแรง ขอเพียงแค่หยุดพัก ให้เวลากับตัวเอง เพื่อเติมพลังบวก รวมถึงนึกถึงเป้าหมาย ปลายทางความฝัน และให้รู้สึกถึงความรู้สึกดีๆ เมื่อเวลาทำสำเร็จ ก็จะส่งผลให้ได้รับพลังงานบวกและสร้างแรงบันดาลใจให้กลับมาต่อสู้กับปัญหาที่อยู่ตรงหน้าอย่างท้าทาย และให้สนุกไปกับมันในทุก ๆ วัน
พลังงานบวกที่ต้องพกพาติดตัวไว้เสมอ คือ ยาอายุวัฒนะ ที่แท้จริง ยิ่งถ้าเห็นเป้าหมายชัดเจนมากขึ้นว่าเหมือนกับแบบที่เขียนไว้สวยงาม ครบฟังชั่น และตอบโจทย์ในทุกๆ ความต้องการแล้ว ก็ยิ่งอยากจะลงมือสร้างและทำมให้สำเร็จเร็วยิ่งขึ้นเท่านั้น
ในการทำงานออกแบบ ผมบอกลูกค้าเสมอ ฃว่า ถ้าแบบที่เห็นในแบบสามมิติ สวยงาม ถูกใจมากเท่าไร สิ่งที่ผมกำลังจะลงมือสร้าง เมื่อสำเร็จแล้วจะสวยงามและประทับใจมากกว่าที่เห็นในภาพอย่างแน่นอน ก็เช่นเดียวกับ ความฝันและความสำเร็จที่เราตั้งเป้าเอาไว้ ในหัวของเราสวยงามแค่ไหน เมื่อได้ลงมือทำด้วยความตั้งใจ ความรัก ความสนุก และความท้าทายอย่างเต็มที่ เมื่อถึงวันที่ทำมันสำเร็จ จะยิ่งทำให้ภูมิใจ มีกำลังใจ มีความสุข ความประทับใจ แบบที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้จริง ๆ ครับ
สิ่งหนึ่งที่ผมทำเสมอในการสอนเมมเบอร์ คือ การที่เราคอยเดินอยู่ข้างๆ บ้าง อยู่ข้างหลังเพื่อสนับสนุนบ้าง อยู่ข้างหน้าเพื่อนำพาเขาบ้าง นั่นคือการที่ผม รับฟัง สะท้อน แนะนำ เสนอแนะ ให้กำลังใจ สร้างพลังบวก ในสถานการณ์และช่วงเวลานั้น ๆ เมื่อเมมเบอร์เจอกับอุปสรรคที่ทำให้พวกเขาเหนื่อยและท้อ และในทุกครั้งที่ผมนำพาพวกเขาผ่านจุดนั้นมาได้ยิ่งทำให้ผมมีความสุขและภูมิใจในตัวพวกเขามาก เพราะนั้นคือความฝันและเป้าหมายของผมเช่นกัน ในการทำหน้าทีนำพาหนึ่งชีวิตให้ก้าวข้ามผ่านปัญหาต่าง ๆ และได้เดินออกมาจากปัญหานั้นเพื่อไปสู้เป้าหมาย ความฝัน และความสำเร็จของพวกเขาด้วยตัวเขาเอง
และทั้งหมดที่กล่าวมานี้ น่าจะเป็นอีกหนึ่งในหลาย ๆ ส่วนของการนำแนวคิดการออกแบบ มาใช้ในการพัฒนาศักยภาพ ความตั้งใจ ความมุ่งมั่น ในการพัฒนาตัวผมเองให้เดินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง และทำให้หลายๆ คน ได้เห็นและพบเจอสิ่งที่ฝันไว้ไม่ช้าก็เร็วแน่นอนครับ
